Als knaap nog, buiten schooltijd, was César steeds te vinden tussen de renners op de wielerbanen. Eerst als hulpje, daarna om te gangmaken op tandems en meerzitters. Hij leerde ondertussen de stiel en weldra won hij zelf sprintnummers. Maar boven alles wilde hij iemand worden zoals zijn idool Huret. Sensatie bracht Simar in 1899, toen hij op Parc des Princes Linton en Champion kon kloppen. Zo verkreeg hij een plaats overal ( zelfs te New-York, Buenos-Aires en Duitsland), en hier was hij sprinter, en daar op een tanden, en elders ook soms al op langere nummers. Simar was een joviale kerel, die drie talen sprak en overal goed presteerde. Militaire dienst verwijderde hem lange tijd. Zijn come-back gebeurde te Marseille waar hij de ongenaakbare Major Taylor kon verslaan. Toen hij als stayer het grote geld verdiende, werd hij ziek na een aanslepende verkoudheid. Vanaf 1907 was hij door deze reden nog waardeloos als sportman op hoog niveau.
Cesar Simar staat tweemaal geboekt op Ellis Island als aankomende passagier in de USA ( 1903 en 1913) .




Bijkomende uitslagen:

1899:



1e Parijse Prinsenpark (achter gangmakers)

1e Genève 

1e Tours

1e Angoulème



1900:

1e OS Parijs 25 km (profs)

1e Genève

1e Tours

1e Angoulème

1e Bordeaux







1904:

1e Gouden Wiel Marseille

3e GP Magdeburg  stayers

1e stayerskoersen op Duitse banen



1905:

1e GP Dresden

1e GP van de Rijn Keulen

1e Stayersracen op Duitse wielerbanen





1906:

1e Grote Germania stayersprijs Keulen

2e Lenteprijs Dresden

1e Stayersraces op Duitse wielerbanen





1910:

1e stayerskoers in Duitsland

Wilfried Journée