Aad van Amsterdam was een klasse wegrenner, maar ook als stayer liet hij zien wat hij kon. Toen de Nederlandse ploeg in 1937 naar Kopenhagen voor de wereldkampioenschappen werd uitgezonden, wilde de K.N.W.U. hem niet in de ploeg opnemen. "Dan ga ik toch op eigen houtje!", moet hij gedacht hebben en reisde naar Kopenhagen. In de strijd om de regenboogtrui finishte hij als zesde en daarbij ....hij was de enige Nederlander die de finish bereikte. Wie het laatst lacht, lacht het best!
Helaas, zoals voor zovelen, brak de oorlog uit. In 1945 werd hij door Duitste soldaten, zonder aanleiding, in zijn bovenbenen geschoten. Hij was zo ernstig gewond, dat het er naar uitzag dat hij zijn rechterbeen zou verliezen. Hij werd meerdere malen geopereerd. Na een lange revalidatie ging hij toch weer stayeren. In 1949 nam de "Zigeuner" afscheid van de wielersport en in 1978 stierf hij op 64 jarige leeftijd aan een hartaanval.
Hetty Gommans

Aad van Amsterdam reed in de seizoenen 1934, 1935, 1936 en 1937 vaak op de wielerbaan van Gouda. Hij deed mee aan de avondzesdaagsen en ontpopte zich als premiejager. Op dezelfde 166 m lange baan debuteerde hij op 18 juli 1937 achter de motor. Hij nam het op tegen Bab Domhof en Bertus de Graaf, die won.
Ton van Wieringen