Nadat gedurende 32 jaren de wielersport bijna onbestaande was in zijn groot land zorgde hij voor een 'revival'. Hij kon zowel een spurtnummer op de velodroom winnen als een zware wegrit in de bergen. Hij veroverde 40 nationale titels, alsook een dozijn gouden,zilveren, bronzen medailles op de Commwealth Games en de Pan-American Games. Het was een intelligente individualist met een sterk karakter, zodat hij het meermaals aan de stok kreeg met sportleiders. In 1973 werd hij 6 maand geschorst omdat hij een pak koekjes stal, tijdens een stage in Frankrijk. Doch, twee jaar later werd hij tot Sportman van het Jaar 1975 verkozen in Canada. Hij huwde met een schaatskampioene. Op 4 augustus 1983 werd deze kleurrijke grote sportman tijdens zijn training op de weg door een vrachtwagen aangereden. Hij zou voor altijd verlamd zijn en in een rolstoel moeten verder leven. In 1987 betaalde de verzekering hem 500.000 $ , kreeg hij een uitkering als volledig gehandicapte en een aangepaste woning. Hij leeft in West-Toronto. Met Torchy Peden en Steve Bauer vormt hij het grote Canadese trio uit de geschiedenis van de wielersport.
Wilfried Journée