Sprintkanon uit de jaren dertig werd vermoedelijk in 1940 door de Gestapo vermoord.

Op 14 oktober 2002 zou de in Keulen geboren Albert Richter 90 jaar zijn geworden, Maar de baansprinter stierf toen hij 27 jaar oud was in de gevangenis van Lörrach onder duistere omstandigheden. Waarschijnlijk werd Richter slachtoffer van de Gestapo, die niet toestond dat een tegenstander van het regime kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog naar Zwitserland uitweek om niet meer terug te keren.

Richter werd in 1912 in de Keulse arbeidersbuurt Ehrenfeld geboren. Toen hij 16 jaar oud was bleek zijn uitzonderlijk talent als wielrenner. Op zijn twintigste won Richter verrassend in Rome de wereldkampioenschappen sprint voor amateurs. Kort daarna stapte hij over naar de profs.

Tot aan zijn dood was hij de topsprinter van Duitsland. Het lukte hem echter nooit een wereldkampioenschap te winnen. Verscheidene keren werd hij tweede.

Richter was ook buiten Duitsland enorm populair, met name in Frankrijk, waar hij talrijke wedstrijden reed. In eigen land stond Richter kritisch tegenover de nationaalsocialistische machthebbers.
Hij weigerde de Hitlergroet te brengen alsook een trui met hakenkruis te dragen. Hij noemde de Nazi's een "boevenbende".

Na het uitbreken van de oorlog werd hij als soldaat opgeroepen: "Ik kan niet op mensen schieten. Ik hou van mensen". .Bovendien bleef hij, de regels overtredend, bij zijn Joodse manager Ernst Berliner. Voor een andere Joodse vriend zou hij eind december 1939 geld naar Zwitserland smokkelen maar werd bij de grens betrapt.

Waarschijnlijk werd hij door een "kameraad" verraden. Op 2 januari 1940 lag hij dood in zijn cel. De officiële versie luidde: zelfmoord, maar meerdere getuigen, die de overledene gezien hadden, spraken van kogelwonden en bloedsporen.

Het bondsblad schreef na zijn dood: "Zijn naam zal bij ons nooit meer genoemd worden". Dit dreigement bleef lange tijd werkelijkheid totdat de Hamburgse filmmakers Raimund Weber en Tilmann Scholl eind jaren '80 de zaak onderzochten.

Inmiddels werd de wielerbaan in Keulen en een jeugdcompetitie van de Duitse Wielerbond naar Albert Richter vernoemd en werd een boek "Der vergessene Weltmeister" (De vergeten wereldkampioen) over hem geschreven.

Albert Richter was, volgens de Frankfurter Allgemeine Zeitung, een sportman die "door zijn compromisloze karakter en zijn moed in een misdadige tijd ten onder ging".
Renate Franz

Martelaar uit de Nazi-tijd

Deze Germaan met blonde haren en blauwe ogen, die prachtig op een viool kon spelen, was een prachtmens die samen met Poeske Scherens en Louis Gérardin de zuivere snelheid op de velodrooms tot een topspektakel bracht. Albert Richter mag nooit door de volgende generaties worden vergeten .

Wilfried Journée

Albert Richter un'aquila fra le svastiche

Il ciclismo tedesco tra nazismo ed esoterismo (1919 -1939) di Fabrizio Ulivieri

Possono le ombre condizionare lo Spirito di un popolo fino alla tragedia?

Ombre che allungandosi attraverso la mente di ariosofi, esoteristi e maghi si incunearono nello spirito e nell'ideologia nazista e la modellarono secondo i loro principi, lo poterono.

Nello Spirito di queste Ombre si svolse la breve e tragica vita di un grande gladiatore della pista, Albert Richter. Un gladiatore biondo, dagli occhi azzurri, semidivino, dal fisico possente ma dai colpi lievi e precisi, rapido e veloce come un fulmine di Odino.



Albert Richter fu uno dei pochi figli di quella Germania martoriata dal Male delle Ombre che ebbe il coraggio di opporsi a quelle Ombre stesse pagando con la vita la colpa di essere un figlio "degenere" di quel medesimo spirito che l'aveva generato.
Fabrizio Ulivieri