Zowel de grootste vreugde als het grootste leed kende deze renner in de Ronde van Lombardije, een koers die hem sterk motiveerde. In 1949 viel hij aan op de Ghisallo en alleen de grote Fausto Coppi kon hem volgen. Hij kon het niet afmaken wegens wielbreuk, maar kreeg van toen een enorm zelfvertrouwen.
In 1953 wordt hij op een verkeerd pad gestuurd bij het inrijden van de Vigorelli, terwijl aan de twee geloste Italianen wel de goede weg wordt getoond zodat zij kunnen sprinten voor winst na een helse tocht in de regen.
Wilfried Journée