Op zijn dertiende begon Dietmar intensief te wielrennen. In 1987, zijn eerste jaar als amateur, werd hij meteen tiende in de Ronde van Oostenrijk. Een jaar later en in 1990 zou hij de ronde van zijn land tweemaal op zijn naam schrijven. In 1987 had hij ook al een sterk wereldkampioenschap in thuisbasis Villach gereden. 1990 was het succesjaar voor Dietmar. Hij won onder andere de zeer prestigieuze Giro delle Regioni, na een sportief en magisch duel met de jonge Sovjetrenner Pavel Tonkov, de Uniqua Classic en dus ook de Ronde van Oostenrijk voor amateurs. Het grote talent leek ontdekt te zijn voor alle wielerkenners in Oostenrijk en omstreken, maar de talentvolle Dietmar kon het niet maken in het profwereldje. In 1994 kapte hij, vroeger dan verwacht, met zijn bestaan in de wielrennerij. We zouden nadien van de slechts 26-jarige Hauer niets meer horen.

Zijn beste prestatie bij de profs liet Hauer noteren in de Zuid-Franse Ronde van de Middellandse Zee. José De Cauwer had daarmee een rasklimmertje ontdekt. De neo-prof sprong inderdaad steeds naar voor als er moest geklommen worden. Zo kwam Hauer in de 5e etappe van Six Fours naar Antibes als eerste boven op de Col du Castellet en de meer bekendere Col du Tanneron. Hauer eindigde uiteindelijk 12e in de rit.

Tom Vandenbussche