Rik Van Looy omringde zich met een ijzersterke ploeg, de “Rode Garde”. Hij vond unieke helpers zoals Edgard Sorgeloos, die zijn vertrouwensman en wegkapitein werd.In het voorjaar bouwde hij traditioneel zijn conditie op langs het Gardameer.
Liefst 100 etappes in tal van landen won Rik Van Looy tijdens zijn ruim 17 jarige carrière. En hij zegevierde zoals in alle klassiekers: drie keer in Parijs-Roubaix, de vluchtkoers naar Tours, geaccidenteerd terrein zoals Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije. Dit gaf aan dat hij veelzijdig was. Hij fietste voor Guerra, Flandria, Solo Superia, Willem II en vooral Faema.

Twee keer werd hij wereldkampioen, in 1960 op de Sachsenring (DDR)en een jaar later in het Zwitserse Bern. Zijn derde wereldtitel voor eigen volk in Ronse leek hem in 1963 niet te kunnen ontsnappen.

Alle leden van de Belgische ploeg hadden tevoren uitsluitend in dienst gereden van de “Keizer” , maar op de streep werd hij verslagen door zijn 23 jarige ploegmaat Benoni Beheyt uit Zwijnaarde. Deze titelstrijd staat gekenmerkt als het verraad van Ronse.

Op 22/8/1970 reed Rik Van Looy zijn laatste wedstrijd in het criterium in het Nederlandse Valkenswaard.

Na zijn sportcarrière begon hij een grote paardenmanège in Herentals. Hij werd ook adviseur van het Bloso om jonge sportlui op te leiden. Een tijdlang was hij ook voorzitter van de voetbalclub van Herentals waarbij zijn zoon speelde.
Ivan De Ganck

Giro delle Finadre 1959, Rik comincia a forzare la velocità sul "Valkenberg", un nuovo muro inserito proprio quell’anno per fare selezione. Nel gruppo di testa di nove corridori, nessuno gli rispondeva; quando il gruppo si faceva sotto, Rik scattava nuovamente. Soltanto Fred de Bruyne era capace di seguirlo in queste folli accelerate, ma anche lui doveva cedere. Anche se perdeva il fido Desmet negli ultimi chilometri, Van Looy vinceva facilmente la volata finale.
Antonio Giancane

1948 - (mei - eerste koers Herenthout - onderbeginnelingen - vijfmaal gedubbeld !!!

1949 - te Booischot op 15/5 eerste 16 overwinningen als onderbeginneling (renners zonder vergunning).

1950 - te Westerlo eerste van 23 overwinningen bij de nieuwelingen BWB

1951 - 4overwinningen bij de nieuwelingen
1951 - liefhebber vanaf 8/4/1951
1951 - te Muizen (15/5) eerste van twaalf overwinningen bij de liefhebbers.

1952 - 27 overwinningen bij de liefhebbers. Reis naar Zweden met Lierse Bicycle Club waar 4 koersen worden gewonnen.
Deelname aan Olympische Spelen te Helsinki (opgave) en aan het wereldkampioenschap (opgave - na armbreuk).

1953 - 33 overwinningen bij de liefhebbers
waaronder Melingen (Zw) en Ischl (rit Ronde van Oostenrijk)
3de - wereldkampioenschap te Lugano.

Bron:
Rik Van Looy - Monument voor een keizer-
Nov 2005- Roger De Maertelaere
(notities van Mevr. Van Looy)

Wilfried Journée