Dit zei Armstrong over Casartelli: "De meeste Italiaanse wielrenners doen stoer en macho, maar Fabio niet, Fabio is een van de aangenaamste wielrenners die ook gekend heb. Hij is pas een maand getrouwd en wordt binnenkort vader. Maar een ding weet ik: Voor we naar deze Tour kwamen had Fabio twee doelen: De ronde uitrijden en de rit naar Limoges winnen. En dat zal ik in zijn plaats doen."
Joachim Morrens

Een warme zomerdag in 1995, 18 juli, 15e etappe in de Tour. Tijdens de verschrikkelijk gevaarlijke afdaling van de Col de Portet d'Aspet komen enkele renners ten val. Daarbij ook Fabio Casartelli. De toenmalige ploegmaat van Lance Armstrong raakt met zijn hoofd een muurtje en krijgt in de helikopter die hem naar het ziekenhuis voert, drie keer een hartstilstand. In het ziekenhuis wordt de reanimatie na twee uur gestaakt. Fabio is dood.



Op 14 november 1995 werd op de Aspet een gedenkteken onthuld voor Casartelli. Weduwe Annalisa en zoontje Marco waren aanwezig, samen met driehonderd andere genodigden. Sergio Casrtelli, de vader van de overleden Fabio, woont in Albese con Cassano, een gehucht van vierhonderd inwoners op vijftien kilometer van Como. Sergio is sinds de dood van zijn enig kind op 18 juli 1995 een ongelukkig man. Hij maakt zich verwijten, omdat hij het was die Fabio aanzette de wielersport te beoefenen.



Het huis van Sergio en zijn vrouw Rosa is inmiddels in een museum veranderd. Na de dood van Fabio hebben ze zijn laatste actiefoto's en talloze andere herinneringen, bekers, medailles, petjes en tricots aan de muren gehangen. Boven hun bed in de slaapkamer hangen de trui met de olympische ringen en de gouden medaille, die Fabio in 1992 als olympisch kampioen in Barcelona won. Fabio Casartelli is begraven in de Albese. Op zijn graf staat een mooie, witmarmeren steen. Op de steen is linksonder de foto te zien, waarop hij in Barcelona juichend met de armen in de lucht de finish passeert.



Rechts op de steen staat zijn trouwfoto. Fabio in een stemmig zwart pak naast Annalisa. Ze hadden elkaar toevallig leren kennen op een strand bij Ravenna. In Albese con Cassano bezocht Annalisa aanvankelijk dagelijks het graf van haar man. Onophoudelijk werd ze met het drama geconfronteerd. Haar schoonvader Sergio met zijn schuldgevoel, schoonmoeder Rosa met haar verdriet. Buren, kennissen en vrienden met hun troostende woorden. Het werd te veel voor Annalisa. Ze besloot met haar zoontje Marco terug te keren naar haar geboortedorp Forli bij Genua. Ze wil een nieuw leven beginnen. Een keer per maand reist ze naar Albese en bezoekt ze het graf.
Tom Vandenbussche

Elk jaar wordt de Momorial Casartelli georganiseerd door de stichting (Fondazione) die opgericht is
ter nagedachtenis van Fabio, en om zijn vrouw/kind financieel te
ondersteunen.
http://www.fondazionecasartelli.it/
Wilko Elsinga