2 april 2002. Zoals algeneen bekend is stopt Stive Vermaut met koersen, wegens hartritmestoornissen. Vrijdag nam hij de voor hem moeilijke beslissing nadat hij vorige week een hele batterij testen onderging in Leuven. Tijdens die testen is gebleken dat de rechterkant van het hart groter is dan normaal en dat bij zware inspanningen het hart van 180 slagen plots naar 230 slagen per minuur gaat. Het hart slaat op hol, wat levensgevaarlijk is. Wat volgt is een overzicht van zijn loopbaan.

Stive Vermaut werd geboren in Oostende op 22 oktober 1975. Op dit ogenblik woont hij in Torhout. Bij de jeugd was Vermaut geen echt opvallende renner en een veelwinnaar was het evenmin.

Bij de beloften won hij maar vijf maal. In 1996 won hij drie wedstrijden: een wedstrijd in het West-Vlaamse Moorslede, de Omloop der Driezustersteden in Willebroek (tot voor een aantal jaren zelfs nog een profwedstrijd) en de vijfde rit in de Ronde van Namen. Een jaar later won hij weer een rit in die Ronde van Namen en hij haalde een internationaal

In 1998 stapte hij over naar de profs. Hij kreeg een plaats in de kern van Vlaanderen 2002 waar hij geen noemenswaardige resultaten behaalde. Een eerste jaar bij de profs is altijd een aanpassingsjaar.


In 1999 mocht hij bij Vlaanderen 2002 blijven. In dat jaar haalde hij zijn enige profzege. Hij won de achtste rit in de Circuit des Mines, een kleinere Franse rittenwedstrijd. Verder werd hij 32ste in de Waalse Pijl, 13de in het Belgisch kampioenschap in Geraardsbergen en 31ste in de Ronde Van Nederland.

En hij liet al eens zijn klimmerscapaciteiten zien, vandaar dat hij als tweedejaarsprof in voormoemde wedstrijden vooraan te zien was. Dit was Jonan Bruyneel, ploegleider bij US Postal niet ontgaan. Hij nam contact op met Vermaut en Stive mocht meteen een contract voor 2000 bij het Amerikaanse team ondertekenen. Hij werd ploegmaat vna Armstorng, Hincapie, Hamilton en andere toppers bij US Postal.

In 2000 werd hij 31ste in de Waalse Pijl, 29ste in Luik-Bastenaken-Luik en 35ste in de HEW Classic. Niet slecht voor een derdejaarsprof maar voor US Postal niet goed genoeg. Hij werd na het seizoen bedankt voor bewezen diensten en mocht op zoek naar een ander team.

Stive bleef niet bij de pakken zitten en voor het seizoen 2001 had hij een verbintenis met Lotto-Adecco. Hij ging nog wat intensiever trainen en dat bracht resultaten. Hij werd 30ste in Parijs-Nice, 7de in de GP van Gippingen, een zware Zwitserse eendagskoers, 37ste in de Daupniné Libere en toen wist hij dat de conditie zeer goed was en liet zich regelmatig zien in de bergritten. Met de 12de plaats in het Belgisch kampioenschap in Halle dwong hij zijn plaatsje af voor de Tourselectie.


En in die Tour van 2001, zijn debuut overigens, liet hij eens zien wie hij wel was. Regelmatig trok hij in de aanval en in de Pyreneeen voerde hij tijdens een rit een groots nummer op. Met zeer gunstig gevolg voor zijn klassement. Hij eindigde de Tour als 36ste. Hij werd nog 7se in het Belgisch kampioenschap tijdrijden en eindigde 37ste in de Ronde van Burgos, een Spaanse rittenwedstrijd die niet onderschat mag worden. 2002 zou zijn grote doorbraak worden. Hij reed een zeer goede Parijs-Nice, maar hartritmestoonissen dwongen hem tot stoppen.
Lieven Vanpoucke