Lucien Vlaemynck fu eccellente campione a cavallo della seconda guerra mondiale. Colse brillanti piazzamenti grazie alle sue doti di regolarista e di scalatore, tra cui il terzo posto al Tour del 1939.
Antonio Giancane

Lucien Vlaemynck was een uitstekend kampioen en heeft ook in de tweede wereldoorlog gestreden. Hij heeft heel wat mooie ereplaatsen behaald danzij zijn regelmatigheid en zijn klimtalent. In 1939 behaalde hij een derde plaats in de Tour de France.
Antonio Giancane

Na de laatste Tour uit het interbellum had wielerminnend België de mening dat zowel Ward Vissers als Lucien Vlaemynck potentiele Tour-winnaars voor de nabije toekomst waren. Maar een man in uniform met een snorretje wijzigde de sportgeschiedenis. Vooral Vlaemynck, de kopman van België-B, als neofiet op het podium, en met zijn kameraden winnaar van het ploegenklassement kwam uit deze Ronde 1939 met de grootste onderscheiding.
Lucien, de jonge beenhouwer, die zowel in het vlees als op de fiets zijn stiel had geleerd in de streek van Duinkerken, kon tijdrijden en klimmen, en was enkel wat beperkt in de sprint om te groeien tot een superkampioen. Hij was geen mouwveger van de grote Manitoe uit die tijd, de man die alles regelde, namelijk Karel Van Wijnendaele. Misschien was het daarom dat pas in 1939 aan hem gedacht werd voor een plaatsje in een Belgische Tourploeg. Op Franse bodem voelde Lucien Vlaemynck uit het dorp Izemberge in de Westhoek zich thuis als een regionale klepper. Deze renner is ongetwijfeld als sportman een groot slachtoffer van de wereldpolitiek uit zijn tijd. Deze volksgeliefde wielercrack is zeker niet tot bloei kunnen komen. Na zijn loopbaan als renner, vestigde Lucien zich als beenhouwer te Ledegem. In 1992 werd over hem een boek uitgegeven: "De Straffe toeren van Lucien Vlaemynck".
Bron: CPL 44
Wilfried Journée

Klein van gestalte, bijzonder wilskrachtig en strijdlustig ook. Hij was een uitstekend ronderenner. De omstandigheden zorgden ervoor dat hij slechts één keer aan de Ronde van Frankrijk deelnam. Hij eindigde daarin derde (1939) achter Sylvère Maes en René Vietto. Na zijn loopbaan werd hij slager te Ledegem en voorzitter van bloeiende de vereniging van de West-Vlaamse oud-renners.
Geert Dessein