Generel


    Even aandacht voor de jarige Smetjes. 80j.

    Publiceret af: Frans Callens 2011-02-03

    MANTIE, de meesterknecht en SMETJE van Lichtervelde worden 80j.

    Gilbert Desmet 1 van Lichtervelde  en Armand Desmet van Waregem hebben ons enorm veel wielersportplezier bezorgd in de jaren vijftig-zestig…

    GILBERT Desmet,  geboren op 3 februari 1931, debuteerde in de straatkoerskens in de streek van Roeselare en behaalde zijn eerste zege bij de nieuwelingen in Lichtervelde (1947)
    Als Liefhebber was hij o.m. de beste Belg(5e)op het wereld- kampioenschap te Moorslede.
    Hij debuteerde als prof in 1952 bij het toen nog bescheiden Groene Leeuw,maar via Bertin ging hij later voor topploegen als Faema,Carpano en Wiel’s-Groene Leeuw rijden.
    Gilbert Desmet is een neef van wijlen gewezen tweevoudig kampioen van Vlaanderen Gerard Desmet (de schoonvader van gewezen wereldkampioen Benoni Beheydt -die samen met Gilbert, het “mooie weer” maakte op dat illustere wereld-kampioenschap van 1963 in Ronse.
    Smetje behaalde maar liefst 101 profzeges, waaronder Parijs-Tours (1958) en De Waalse Pijl (1964). Genua-Rome (1960), Kampioen van Vlaanderen in Koolskamp (1960), de 4 daagse van Duinkerke in ‘64 … 2e in Parijs-Roubaix (1959), na wijlen Noel Foré, 3e in de woelige Ronde van Vlaanderen (1959) : (Smetje ontsnapte in de finale, maar Faema-kopman Rik Vanlooy wilde zelf winnen en gaf Frans Schouben de opdracht om Gilbert terug te halen …), 2e in Parijs-Brussel na Pino Cherami én in Parijs-Tours (1961), na Jos Wouters,  4e in de Ronde van Frankrijk van 1962 en 8e in die van 1964. én hij droeg 2 dagen de gele trui in de tour van 1956 en elf dagen in die van 1963, … waarna hij (ziek) moest opgeven…
    Ja, die Gilbert Desmet heeft een schitterende carrière achter de rug. Hij was meer dan een subtopper uit de jaren zestig en hij heeft vaak meer te vertellen dan de echte kampioenen…
    en vertellen kon hij, kan hij nog altijd, met zijn eeuwig tintelende oogjes…
    “Smetje vocht tegen de gevestigde waarden, bokste op tegen de kampioenen en heeft dan ook vaak een meer heroïsch verhaal te vertellen over hoe hij het de anderen lastig maakte. Hij was ook niet zo volgzaam … hij had de keuze een goede knecht te zijn of zijn eigen kansen te wagen, wat hij vaak ook deed!
    Gilbert Desmet was een syndicalist zonder syndicaat. Hij was een listig renner, de man van de gestolen zeges in de laatste kilometer. Zijn beste pepmiddel was rijden met honger" vertelt wielerjournalist Patrick Cornillie in zijn rijk geïllustreerd boek  "Gilbert Desmet, Smetje van Lichtervelde" (uitgave van "De Eeclonaar", Industrielaan 44, 9900 Eeklo)
    Het boek leest als een roman en er staan 170 foto's in , vaak unieke. Het is dus tegelijk een mooi kijkboek met alle episodes uit het leven van “Smetje”
    De Belgische toppers van vandaag komen niet aan de enkels van wat Smetje eertijds bijeen reed… We mogen hem een beetje vergelijken met een Andrei Tchmil, en een Stijn Devolder : “ook ne lèpen” zegt Gilbert zelf over de tweevoudige Ronde van Vlaanderen-winnaar...
    Smetje nam in 1967 afscheid van het actieve profpeleton … met o.m. nog een 8e plaats in Parijs-Nice … maar hij blijft nog altijd zijn “gezonde fietstochtjes maken” , de fiets is zijn lang leven!
    Mocht Gilbert vandaag koersen dan was hij stinkend rijk… maar zijn café Paris-Tours op de Roeselarebaan te Lichtervelde was een noodzaak… (die goeddraaiende zaak baatte hij samen met zijn Maria uit tot hij zo’n 20j geleden  in de rustige Sprookjesdreef in Zwevezele ging genieten van ’t leven… hopelijk nog vele jaren in voorspoed en goede gezondheid.

    Armand Desmet, “Mantie”  zag al op 23 januari van 1931 het
    levenslicht in Waregem, die zal meer herinnerd worden als de man van de regelmaat, niet die winner …
    22 profzeges waaronder toch een paar ritzeges in de ronde van Italie(’62), Parijs-Nice(’61) en de ronde van Spanje (’64), de eindzege in de Ronde van België (’59) , de E3 prijs van Harelbeke ’58,  de Heninger Turm ’61), (toen nog een gerenomeerd klassieker) in Zwitserland en een resem ereplaatsen met die 2e plaats in de Ronde van Spanje, 3e in Parijs-Brussel (’58), 3e in Luik-Bastenakn-Luik(’61) en 3e ook in Gent-Wevelgem (’62) als uitschieters…
    Een berggeit ook, die zijn mannetje kon staan in de zware tourcols … zo kwam hij eens als eerste boven op de beruchte Tourmalet, tijdens de Ronde van Frankrijk(’63), waar hij 5e werd in de eindstand.…
    Maar vooral is Mantie de geschiedenis ingegaan als de meesterknecht van Rik VanLooy in de gloriejaren van Faema, Flandria en Solo-Superia…  Auteur Jan Desmet heeft dan ook een passende hommage gebracht aan de Waregemnaar in zijn boek “Armand Desmet, de meesterknecht van de Keizer”  
    Na zijn actieve wielerloopbaan baatte Armand Desmet, samen met zijn vrouwtje Denise de fietszaak Flandria en een Carwasch uit… Nu sukkelt hij wat met de gezondheid, maar hij houd zich kranig…
    Rik en Tom, de zonen van Mantie traden ook in zijn voetsporen… vooral Tom was een tiental jaren een verdienstelijke prof, ook zo een beetje als (meester)kecht van o.m. Andreï Tchmil en Johan Capiot…
    Armand en Gilbert zijn er nog gaag bij, als er een samen- komst is met collega’s uit die goeie ouwe tijd,van dat Rijke Vlaams wielerleven…
    Het ga jullie goed, Armand en Gilbert, bij jullie 80e verjaardag.
    Proficiat en nog menig jaren in voorspoed en goede gezondheid.                      Frans Callens.