Is de wielersport nu zo goed als dood?

Publiceret af: Groentje 2008-10-15

Na de Ronde van Frankrijk kwam de ronde van de bekendmakingen. Iedereen die nu verbaasd staat te kijken dat zijn of haar Tourcoryfee ook in het lijstje voorkomt heeft niet goed opgelet. Maar is de wielersport nu zo goed als dood?

Al in de eerste Tourweek werd aangekondigd dat een flink aantal  coureurs hun startnummer slechts met enig voorbehoud in ontvangst mochten nemen omdat er een geurtje aan hun bloedwaarden hing. Enkelen daarvan werden er al tijdens de Tour mee gecofronteerd en verdwenen.  Voor anderen komt het dan gewoon wat later.

Sommige sponsors willen niet meer omdat ze hun naam niet langer willen verbinden aan de dopingsport. Ploegen en wedstrijdorganisatoren hebben er last van. Media smullen want elk dopingnieuwtje levert lezers, kijkers of luisteraars op en meer lezers, kijkers of luisteraars is goed voor de advertentie-inkomsten van de media.

De conclusie die je uit deze nieuwe ronde van bekendmakingen mag trekken is dat het zelfreinigend vermogen van de wielersport wel degelijk werkt. Wat vorig jaar 'het nieuwe wielrennen' werd genoemd is geen zeepbel.

Wie had gedacht dat 'het nieuwe wielrennen' in korte tijd een feit zou zijn vergist zich in de menselijke aard. Het duurt even voordat alle coureurs begrepen hebben dat de wielersport niet langer gebaseerd is op 'niet gesnapt worden' maar snappen hoe het hoort. Eerlijkheid geldt voor elke sport.

Sluiten we dus een wielersportjaar af met in het grote wielerboek te noteren dat de we weer een stap verder zijn in de goede richting en beginnen we straks aan een nieuw jaar waarin de wielersport leeft als nooit tevoren!