For at gøre Cykelsiderne mere brugervenlig, bruger vi cookies. Mere om cookies, kan du læse her. Hvis du bruger vores hjemmeside, antager vi, at du er enig. Tæt X
Zelden heeft zich, zoowel in het buiten- als in het binnenland , een tak van sport zoo snel ontwikkeld als de velocipedesport.
Zij dateert, wat ons land betreft, nog slechts van enkele jaren terug en toch is het aantal wielrijders ook hier niet gering. Er heft zich dan ook op dit gebied een sportwereld gevormd, die haar eigen wetten, haar eigen taal, haar eigen orgaan, haar eigen litteratuur heeft; en in Holland en Gelderland hadden reeds groote wedstrijden plaats, waar Nederlanders onderling en ook met vreemde velecipedisten wedijverden en goeden naam maakten.
Tot dusver bemerkten wij daarvan in onze omgeving weinig of niets. Wel zag men het aantal velocipedisten belangrijk toenemen, mar van sport in den echten zin van het woord was geen sprake.
Scaldis, een zich hier gevormd hebbenden wielrijdersvereeniging, poogt daarin verandering te brengen en schreef tegen heden een tweetal wedstrijden uit, die, begunstigd door prachtig weder, deze middag op den straatweg tusschen Middelburg en Goes gehouden werden.
Uit den aard der zaak was bij de races weinig publiek tegenwoordig; de bewoners van Nieuwland, waarvan enkelen de vlag hadden uitgestoken, vormden de meerderheid, terwijl ook eenige wielrijders uit Middelburg en Vlissingen acte de présence gaven.
Aan de start was een ververschingstent opgeslagen een en draaiorgel vormde de muziek. Door den president der Middelburgsche wielrijders-vereeniging, den heer J. Hackenberg, werden de aanwezigen met een kort woord welkom geheeten. Hij wees erop dat het doel van den wedstrijd was de wielersport te bevorderen, onder de Zeeeuwsche rijders kameraadschap te kweeken en het nut en genoegen van het gebruiken van ’t rijwiel in ’t licht te stellen.
Te half drie reden de deelnemers aan de clubrace af.
Deze wedstrijd liep over een afstand van 9 kilometer en was alleen opengesteld voor leden van Scaldis ; hij werd aangevangen bij den start op den weg tusschen Nieuwland en Arnemuiden bij den kruisweg en liep tot over den Sloedam.
Aan deze race, met een keerpunt en met voorgift, werd deelgenomen door de volgende leden van Scaldis A. Verhulst, B. Boogaart en J.C. Kakebeeke van Middelburg, W van den Bosch van Wilhelminadorp en H.E. Meulman van Amsterdam.
Boogaart en Verhulst hadden een voorgift van 3½ minuut; de anderen reden gelijk van meet. Hiervoor waren uitgeloofd een verguld zilveren medaille, aangeboden door de club, een zilveren medaille, aangeboden door den heer C.A. Hackenberg, donateur der vereeniging, en een bronzen, aangeboden door de club. Zij dragen aan de eene zijde het opschrift Clubwedstrijd en aan de andere den datum van de race.
De heeren Verhulst en Boogaart bereden een wiel met gewone banden, de heeren Kakebeeke en Van den Bosch een met cushion-tyres en Meulman met pneumatic-tyres.
De eerste prijs werd behaald door den heer Meulman met 20 m. 4½ sec., de tweede prijs door den heer B. Boogaart met 23 m. 2½ sec. en de derde prijs door den heer W. van den Bosch met 24 m. 8½ sec. De weg was volgens verklaring der rijders goed..
De tweede, de provinciale wedstrijd liep over een afstand van 5 kilometer en stond voor alle Zeeuwsche bondsleden open.
Hieraan namen deel de heeren J.C. Kakebeeke, W. van den Bosch en B. Boogaart evengenoemd, benevens de heer O. Kleine van Yerseke. Allen reden gelijk van meet.
Hiervoor waren uitgeloofd een verguld zilveren en een zilveren medaille van Scaldis, benevens een bronzen medaille van den heer C.P. Gilde te Middelburg.
Een verguld zilveren medaille, aangeboden door den algemeenen Nederlandschen wielrijdersbond, zal, wijl van Scaldis een gelijke medaille reed was aangekocht, vermoedelijk bewaard blijven tot een volgenden wedstrijd.
In dezen wedstrijd werd de eerste prijs behaald door den heer Van den Bosch met 11 m. 7½ sec., de tweede door den heer Kakebeeke met 12 m. 9½ sec., de derde door den heer Boogaart met 13 m. 1½ sec.
Tijdopnemer was de heer M.J. Boone.