7 januari 2003

Het profpeloton zal het vanaf 2003 moeten doen zonder Bart Leysen. Hij besloot er in november om met ziijn profloopbaan te stoppen. Enkele dingen zullen wel van hem worden onthouden : zijn overwinning in de E3-Prijs in Harelbeke in 1995 en zijn jarenlange staat van dienst bij Mapei in dienst van Museeuw, Tafi, Ballerini, Bortolami en co. Hieronder volgt een overzicht van zijn loopbaan.



Bart Leysen wordt geboren op 10 februari 1969 in Herentals en woont in Tielen. Bij de jeugdreeksen valt hij meteen op. In 1986 wordt hij derde op het wereldkampioenschap bij de junioren. Hij wordt ook Belgisch kampioen ploegentijdrit in 1987 en bij de amateurs wint hij in 1990 de Ardense Pijl, een loodzware wedstrijd die voor een stuk het parcours van Luik-Bastenaken-Luik volgt.



In 1991 stapt hij over naar de profs en rijdt bij Lotto-Superclub, waar hij twee overwinningen behaalt. Hij wint de Omloop van de Westkust in De Panne en de regionale wedstrijd in het Oost-Vlaamse Heusden. Ook in 1992 maakt hij twee maal het zegegebaar. Hij wint twee regionale wedstrijden : één in Melle en één in het Henegouwse Templeuve.



In 1993 wint het de regionale wedstrijd in Desselgem en hij wordt 10de in de Ronde van de Oise, 3de in de Ronde van de Vendée en 7de in de GP Impanis in Sint-Niklaas. Maar op het eind van 1993 is er voor Leysen geen plaats meer bij Lotto. Gelukkig kan hij bij de nieuwe Vlaanderen 2002-Eddy Merckxploeg aan de slag.



In 1994 wint hij de regionale wedstrijd van het Vlaams-Brabantse Strombeek. Hij wordt ook 17de in de Driedaagse van De Panne, 3de in de GP Pino Cerami in Wasmuel, 10de in het Belgisch kampioenschap in Liedekerke, 18de in de Ronde van Groot-Brittannie, 21ste in de Ronde van Nederland en 10de in Parijs-Bourges.



En dan begint voor Leysen vanaf 1995 een groot hoofdstuk Mapei. Hij wordt ploegmaat van o.m. Johan Museeuw, Franco Ballerini, Andrea Tafi, Gianluca Bortolami en zal tijdens de klassiekers in hun dienst rijden. Maar zelf mag hij ook nog wel enkele wedstrijden winnen. Leysen behaalt in 1995 in Mapei-GB-trui zijn mooiste en grootste overwinning. Hij gaat solo naar de zege in de E3-Prijs in Harelbeke, maar lang duurt zijn geluk en glorie niet, want daags erna verongelukt zijn jongere broer Johan met de bromfiets.



In het najaar van 1995 wint Leysen ook nog de Schaal Sels en wordt hij 78ste in de Vuelta. Ook in 1996 wint hij twee keer. Hij wint de regionale wedstrijden van Bellegem en Ruisbroek-Puurs. Hij wordt 9de in Veenendaal-Veenendaal en 77ste in de Vuelta, in 1997 wordt hij 11de in de E3-Prijs in Harelbeke en in 1998 wornt hij 8ste in Parijs-Roubaix, 3de in de Scheldeprijs in Schoten en 92ste in zijn eerste Ronde van Frankrijk, waarin hij in 1999 133ste wordt.



2000 is voor Leysen een eerder zwak jaar, want hij haalt geen enkele betekenisvolle prestatie. Intussen gaat zowat de halve Mapei-ploeg eind 2000 mee met manager Patrick Lefevere naar Domo-Farm Frites. Leysen besluit om samen met Tom Steels bij Mapei te blijven. Maar eind 2001, na een zeer mager seizoen, wordt het contract van Leysen bij Mapei niet meer verlengd. En hij moet op zoek naar een andere werkgever. Begin 2002 gaat hij in op een aanbod van Palmans-Collstrop en Leysen mag gedurende dat seizoen regionale wedstrijden gaan rijden. Hij wint de wedstrijd in het Oost-Vlaamse Stekene en besluit in november een punt te zetten achter zijn loopbaan. In totaal behaalde hij elf overwinningen bij de profs.
Lieven Vanpoucke