In 1987 werd hij derde in het wereldkampioenschap voor junioren in Bergamo achter de Rus Pavel Tonkov en de Nederlander Erik Dekker. Eerder was hij tweede geëindigd op het NK van Oostenrijk op de weg voor junioren. Verder ook nog: 17e op het Wereldkampioenschap ploegentijdrit.



In 1988 werd hij slechts 67e op het Wereldkampioenschap voor junioren in het Deense Odense. Verder reed hij zich ook nog naar een tweede plaats op het NK tijdrijden van Oostenrijk voor junioren.



In 1989 reed hij zich naar enkele opmerkelijke ereplaatsen. Een overzicht: 9e Niedersachsen-Rundfahrt, 7e Niederösterreich-Rundfahrt, 2e Schwanenstadt, 3e Ried, 6e Schuh-Ski-Cup



In 1991 eindigde hij 86e op het Wereldkampioenschap op de weg voor amateurs in Stuttgart en reed hij onder andere sterk in de Giro delle Regioni, één van de meest prestigieuze amateurkoersen over heel de wereld. Daarin eindigde hij tweede in de tweede etappe, achter de Italiaan Vladimir D’Ascenzo. Lontscharitsch eindigde ook nog twintigste in de Rheinland-Pfalz-Rundfahrt, waarin hij ook nog 3e werd in de eerste, 2e in de zesde en nogmaals 3e in de achtste etappe. Verder ook nog: 4e Nationaal kampioenschap van Oostenrijk op de weg voor amateurs, 1e Nationaal kampioenschap van Oostenrijk ploegentijdrit voor amateurs, 5e Wien-Lassnltzhöhe, 1e Völkermarkt, 2e en 4e etappe Styria-Tour en 4e in het eindklassement, 4e Shuh-Ski-Cup



Als amateur werd Lontscharitsch ook nog eens negende op het Wereldkampioenschap op de weg voor militairen in België. Verder nam Josef regelmatig ook deel aan zesdaagsen, zo reed hij eens de Toekomstzesdaagse in Munchen, samen met een landgenoot, ene Stocher. Hun grootste rivaal voor de eindwinst was niemand minder dan Erik Zabel.



In 1993 werd hij prof bij het Oostenrijkse Varta. In de Ronde van Spanje gaf hij al op tijdens de vijfde etappe. Het enigste wat hij presteerde, was winst in een criterium in Oostenrijk. In 1994 reed hij nog altijd als prof bij Varta, maar ook nu kon hij geen enkele bemoedigend resultaat bij elkaar rijden. In de Ronde van Zwitserland gaf hij op. In 1995 werd hij terug amateur, bij het Team Elk Haus.



In 1997 werd de Oostenrijker negentiende in de Ronde van van zijn land op 25’51” van Daniele Nardello, die won voor Franck Vandenbroucke en Oscar Camenzind. In februari won Lontscharitsch de derde etappe in de Ruta Azteca de Mexico (+ 4 dagen leiderstrui) en eind juni was hij 25e op het Kampioenschap van Oostenrijk tijdrijden en vierde op de weg. Tweemaal was Totschnig de beste.



Verdere uitslagen in amateurwedstrijden: 1e in Raglitz, Neunkirchen, Flirsch-Schnann-Flirsch en Altheim, 2e in Brükler Radkriterium, 3e in Obengraferdorf en Mödling en 5e in het eindklassement van al die wedstrijden, de zogenaamde Shuh-Ski-Cup 1997.



In 1998 werd hij kampioen van Oostenrijk op de weg voor Peter Wrolich en Bernd Grabner. Lontscharitsch werd verder ook nog vijfde in de Int.Weinland Pokal, hij won een rit in de Ruta Azteca de Mexico en was daar vijfde in het eindklassement.



In 1999 won Lontscharitsch twee ritten in diezelfde Ruta Azteca de Mexico, droeg hij vijf dagen de leiderstrui en werd hij weer vijfde in het eindklassement op 3’46” van Jose-Luis Vanegas. In de Ronde van Slovenië won hij de tweede etappe naar Rogaska Saltina en eindigde hij vijftiende in het eindklassement. In de Ronde van Oostenrijk won hij de zesde etappe naar Kaltenbach/Zillertal. In datzelfde jaar was hij zesde in de Voralberger Radsporttage, vierde in de Völkermarkter Radsporttage, weer zesde in de GP Carrera/Windhaager Radsporttage en derde in het kampioenschap van Oostenrijk tijdrijden na Florian Weisinger en René Haselbacher. In het UCI-klassement stond hij toen 447e met 76 punten.



In 2000 reed hij een zeer sterke Ronde van Oostenrijk. Lontscharitsch eindigde vierde in de eerste etappe (Lombardi) en tweede in de zesde (Glomser) en zevende etappe (Lombardi). Eind juni eindigde hij tweede in het Nationaal kampioenschap tijdrijden van Oostenrijk achter René Haselbacher en vijfde in het Klimkampioenschap van Oostenrijk. Lontscharitsch won ook nog de GP Jugendorf-Strassenengel.



In 2001 startte hij in de Vuelta a Tachira, een 2.5-rittenkoers midden januari in Venezuela, en eindigde daar enkele keren in de top-tien. De Ronde van Oostenrijk reed hij onopgemerkt uit. Begin september reed hij een knappe Rund um die Nürnberger Altstadt. Hij eindigde er derde achter Olaf Pollack en Erik Zabel, maar voor onder andere Jan Ullrich.
Tom Vandenbussche

Josef Lontscharitsch was een globetrotter die heeft deelgenomen aan rittenkoersen in Colombia, Cuba, Panama, Venezuela,en Mexico en die ook in madison op de baan zijn land vertegenwoordigde op de WK's 92-95-96-97-98.

Bijkomende Uitslagen:
1997: 1e r3 Ruta Mexico
1998: 1e r8 Ruta Mexico
1998: 1e r2 Vuelta a Colombia
1999: 1e r2 Ruta Mexico
1999: 1e r9 Ruta Mexico
1999: 2e r5 Ruta Mexico
1999: 3e r11 Ruta Mexico
1999: 3e r12 Ruta Mexico
Wilfried Journée