27-12-2006	de Wielersite Rankings	Etapeløb	2006	6.00
27-12-2006	de Wielersite Rankings	Etaper	2006	3.00

Ronde van Zwitserland 1995: Misschien wel de spannendste rittenkoers in '95. Nadat hij de klimtijdrit had gewonnen, leek topfavoriet Alex Zülle onbedreigd eindwinnaar te zullen worden. Zijn dichtste belager, de Rus Tonkov, staat al op anderhalve minuut van de gebrilde Zwitser. Maar in de achtste etappe naar La Punt, met onderweg de Albulapass, gebeurt iets wat alle Zwitsers niet meer hadden verwacht. Hun held wordt op de lastige Albula gewoonweg weggereden. Pavel Tonkov is diegene die daar voor zorgt. Pavel rijdt Alex gewoon uit het wiel. Zulle is in crisis. Tonkov heeft in La Punt een voorsprong van bijna twee minuten op Zülle. In de stand heeft hij nu 13 seconden bonus op Zülle. In de laatste bergrit naar de top van de Flümserberg, ontstond een titanengevecht. Zülle die slag om slinger demarreert en Tonkov die telkens rustig die aanvallen, wat voor hem speldenprikken leken, beantwoordde. Eén minuut voor de twee protagonisten wint Marco Pantani de etappe. Zülle krijgt de 4e plaats van Tonkov. In de slotrit wordt Pavel niet meer bedreigd. Hij heeft Alex Zulle voor eigen volk geklopt. Een jaar later zou Tonkov de Ronde van Italië winnen, nog ees een jaar erna de Ronde van Romandië.

Tonkov zijn eerste liefde was zwemmen. Hij was heel goed, maar mocht nog aan geen wedstrijden meedoen omdat hij nog te jong was. Toen hij elf jaar was, won hij zijn eerste koers in Tchaikovsky.

In 1984 ging hij naar het Olympische Centrum in Samra, waar hij getraind werd door ene Petrov. In de Sovjetunie reed hij bij Impulse, een ploeg van een fabriek.


Eind juli werd hij Bergamo meteen Wereldkampioen op de weg na een solo van zo'n veertig kilometer. In 1989 ging hij met enkele andere Russen in Frankrijk rijden. Pavel kreeg onderdak bij Serge Bonnat, die manager was van het Team Bonnat (Team Didier Louis).

In 1989 bood Cyrille Guimard hem een contract aan, reisde speciaal daarvoor naar de Sovjetunie, maar van de Russische autoriteiten mocht Tonkov niet.


In 1990 schitterde Tonkov in de Giro delle Regioni, maar op de slotdag werd Pavel uit de trui gereden ... door zijn eigen ploegmaat, Arunase Tsjapele.


Eind 1990 reed Tonkov het WK op de weg voor amateurs in Utsunomiya, maar Pavel was niet akkoord met de tactiek en daardoor reed hij in 1991 maar enkele wedstrijden. Dat waren de Ronde van Slovakije, Ronde van Chili, Ronde van Zweden en enkele wedstrijden op de baan.


In 1992 werd Tonkov ontdekt in de ogen van Ernesto Colnago, toen Tonkov in elke bergetappe in de Settimana Bergamasca iedereen op minuten reed. Tonkov mocht meteen de Giro rijden. Hij ontgoochelde niet: 7e in de eindstand en winnaar van jet jongerenklassement.
Tom Vandenbussche

Eind '90 had Tonkov een dispuut met de bazen van het Nationale amateurteam van de Sovjetunie. Zo kon hij in '91 als amateur slechts enkele koersen rijden. Pas in '92 kon Tonkov weer voor het Russsiche team uitkomen.

In '89 kreeg hij al een profcontract aangeboden bij het Systeme-U van Cyrille Guimard, maar van de Russische autoriteiten mocht hij toen nog niet. Pas drie jaar later werd hij eerst prof bij Russ-Baïkal en drie/vier weken later prof bij Lampre. Pas op 27 april eigenlijk prof geworden.

Tonkovs vrouw is Daria Garcia. Haar zus Elena is getrouwd met Ermanno Brignoli, ook prof bij Mercatone Uno. Pavels zoon heet Nicholas, geboren september 1997. Zijn moeder heed Nadezha en zijn vader Sergey, die in november '99 stierf. Ook zijn schoonvader stierf in '99 tijdens de Tour de France in juli.

Vanaf 1990 was Bonnat uit Monthlery de sponsor van de wielerploeg waar Tonkov zo'n twee jaar als amateur voor reed. Daarom dat Tonkov veel goede resultaten als amateur in Frankrijk boekte. En de ploegleider was Alexander Gouchatnikov , in een grijs verleden een top wielrenner. Hij heeft 4 seizoenen met die ploeg door Frankrijk en Spanje gezworven. Later ploegleider bij Lada geweest. Nu is hij voorzitter van de Russische wielerfederatie.
Tom Vandenbussche